پرسش 196:

سلام آقای دکتر. نمی دانم مرا به خاطر می آوريد يا نه؟ در سال ... دانشجوی شما بودم در درس سیستم عامل و همین طور در پروژه کارشناسی

بعد از آن به لطف خدا و با طی کردنی دورانی متناوب بین کار و تحصیل، دکترای نرم افزار خود را سال گذشته از دانشگاه ... گرفتم و از این ترم در دانشگاه ... مشغول به تدریس ... شده ام.

خاطرات دوران خوب تحصیل در خدمت شما که البته همیشه در ذهنم بود، با حضور مجدد در دانشگاه پس از سالیانی طولانی زنده شد و از طرفی احساس مسئولیتم سنگین تر شد. جا پای بزرگانی چون شما گذاشتن دشوار است.

از نظر علمی که به جای خود، از نظر رشد جنبه های انسانی و دینی و تربیتی دانشجویان هم مسئولیت سنگین است. تا جایی که یادم می آيد و در جلسه مصاحبه هم اشاره کردم شما تنها استاد کل دوران تحصیل من بودید که برای این امر جایگاه مشخصی در ابتدای جلسات درس گذاشته بودید و البته در طول کار نیز اخلاق و ادب و فروتنی شما برایمان آموزنده بود.

علاوه بر تدریس، بنده را جزو اساتید راهنمای طرح ... نیز انتخاب کرده اند که از روز جمعه باید با دانشجویان جدیدالورود آشنا شویم و با آنها ارتباط مستمر حضوری و ... برای هدایت دینی و تربیتی و کمک به رفع مشکلات درسی و غیردرسی آنها تلاش کنیم. اگر در این زمینه نیز راهنمایی کلی بفرمایید یا منابعی اعم از کتاب و سایت و ... معرفی فرمایید ممنون خواهم شد.

از خدای متعال استعانت می خواهم برای این که بتوانم بهتر این وظیفه را انجام دهم ...، یعنی تربیت متخصصانی که علاوه بر تخصص، تعهد کافی را نیز داشته باشند

با تجدید احترام

پاسخ:

همکار عزیز جناب آقای دکتر ...

  • سلام. خیلی خوشحالم که از شما خبرهای خیلی خوب می شنوم. و از لطف شما واقعا ممنونم.
  • بله شما و کار خوب شما را به یاد دارم ...
  • در مورد تجربه،
    • خیلی سال پیش کتابی با عنوان تجارب تدریس نوشتم که  در دسترس است. دلم می خواهد آن را با توجه به تغییرات شرایط، به ویژه از نظر امکانات کمک آموزشی، بازنویسی کنم. انشاا..
    • کتابی هم با عنوان راهنمای پروژه پایانی نوشته ام که مخاطبش دانشجویان تحصیلات تکمیلی است. و به این ترتیب شاید به نوعی به اساتید راهنما کمک می کند.
    • در قسمت یادداشت ها از سایت هم، دیدن مطالب یاد داشت های تجربه تدریس و همچنین یادداشت های ارائه، شاید نکات قابل استفاده ای برای شما داشته باشد.
  • در مورد بخش آخر نامه شما
    • از حدود سال 87 عملا جمله شروعی در ابتدای کلاس را حذف کردم. حس کردم افراد از پیام ها اشباع، و حتی خسته شده اند. البته اکثر  آن جملات را در کتاب 441 جمله‌ ی شروعی عرضه کرده ام. متأسفانه متن جملات دستنوشت من است.
    • سازنده ترین و موثرترین کار را عمل می دانم. عمل خالص و صادق.
    • و مخرب ترین موضوع را ، عدم تطابق گفته و عمل می دانم.
    • ارتباط صمیمی با دانشجو و درک شرایط و ویژگی های و علاقمندی های او (فرد به فرد) و پرهیز از برچسب زدن و داوری افراد (حتی در ذهن) به نظرم مهم است.
  • و جمله آخر، مستقل از سؤال شما، توصیه به اینکه:
    • قواعد بازی (نوشته و نانوشته) در این کسوت و در این محل را هر چه سریعتر کسب کنید.
    • و با توجه به اهداف و خواسته های دراز مدت خود، به سامان (مهندسی) عمل کنید.
  • شاد، سالم و موفق باشید

ملتمس دعا، صدیقی